God sprak tot Mozes;
Hef je staf op en strek je hand uit over de zee
en splijt haar; dan zullen de Israëlieten midden door de zee kunnen gaan op het droge. Exodus 14:16

Zo gingen de Israëlieten in het midden der zee op het droge, terwijl rechts en links de wateren voor hen waren als een muur. Exodus 14:22

Wat een groot wonder, de Israëlieten zagen het met eigen ogen gebeuren en het was nu aan Mozes en het volk om de eerste stap te zetten......
Dat vraagt, ten eerste:
moed, geloof, vertrouwen, volledige overgave.
zou dat er geweest zijn?
ik zou me ook heel goed in kunnen denken, dat ze met angst en beven nauwelijks de eerste stap durfden te zetten, en met de gedachte zullen we de overkant wel halen, stel dat het water weer samenvloeit.....dan zijn we er geweest, waren we maar in Egypte gebleven.....

Dit herkennen we maar al te goed, toch?!
En zeker gebeuren er wonderen en tekenen!!
Goddank!!
Tegelijkertijd weten we ook dat het leven een hele reis is, 'de zee' van het leven kan zijn als een hoge muur!
De golven beuken er tegen aan, golven willen je zo nu en dan overspoelen, en je vraagt je af;
hoe dan, hoelang nog?
en dan komt dit oude lied in m'n gedachten;

Al slaat de zee ook hol en hoog
En zweept de storm ons voort.....
Wij hebben 's Vaders Zoon aanboord
En veilig strand voor oog!

Het water kan links en rechts staan als een muur
maar je hebt Jezus aan boord op jouw levensreis
om je te koersen naar de veilige haven.......
En dat is Thuis komen bij de Vader.

En tijdens onze reis mogen we leren om te groeien in;
moed, geloof, vertrouwen en volledige overgave.

Net als de Israëlieten de eerste stappen 'moesten' zetten......welke ( misschien wel ) eerste stap mag jij zetten?!

Gods zegen in en over jouw levensreis 🙏

Door Liesbeth Prins Lijnbach