Christenen gehuwd met een ongelovige partner hebben vaak een moeilijke weg te gaan, variërend van onbegrip tot verhitte discussies met groeiende onderlinge verdeeldheid over allerlei zaken die de relatie of het gezin betreffen.

Maar ook dit.
Men komt ’s zondags uit de kerk en men kan niet delen met de partner wat men gehoord en beleefd heeft. Bidden aan tafel kan alleen als de partner er niet is. Als men graag over het geloof wil praten, bijvoorbeeld in relatie tot de opvoeding van de kinderen, dan is de partner absoluut niet geïnteresseerd of staat mogelijk zelfs vijandig tegenover het christelijk geloof? Hoe vindt men hierin een weg als het geloof tussen man en vrouw in dreigt komen te staan?

We hebben het nu duidelijk over twee ongelovige partners die eerst samen huwen en waarvan later één van beide, in het huwelijk tot het geloof in de Heer Jezus Christus komt. Het valt als echtpaar dan niet altijd mee om het in over geloofszaken eens te worden. Is zo’n relatie kansloos? Kun je nog een goed huwelijk hebben, als je over de meest wezenlijke zaken steeds verder uit elkaar lijkt te groeien?

Dat is op voorhand moeilijk te zeggen. Voor de gelovige partner kan heel verhelderend zijn, om te proberen je eens in de positie van de andere partner te verplaatsen. Voorheen dacht men over zoveel zaken hetzelfde, over ethische vragen, over opvoeding, over tijd- en geldbesteding, over politiek en ga zo maar door. Niet dat men het toen altijd over alles eens was, maar uiteindelijk konden men het behoorlijk goed vinden in elkaars standpunten. Maar nu is alles veranderd omdat één van de partners tot geloof is gekomen. In de ogen van de ongelovige partner is die verandering meestal onbegrijpelijk. Je bent een nieuwe levensstijl begonnen en je denken over zoveel zaken is ineens veranderd. Je partner is alleen niet veranderd, maar wordt wel geconfronteerd met een maatje die steeds meer een ‘afwijkend’ gedrag vertoond. Het is begrijpelijk dat dit niet altijd even plezierig is en tot veel onzekerheid kan leiden aan de kant van de partner. Het is goed om dit terdege te beseffen en daar ook rekening mee te houden. Zo mogelijk, geef je partner ook aan dat je begrijpt dat al deze veranderingen verwarrend kunnen zijn.

Wat zegt de Bijbel hierover? Moet je dan maar uit elkaar, gezien alle bovenstaande problemen en moeiten? Paulus zegt daarover het één en ander in zijn eerste brief aan de gemeente te Corinthiër. Corinthiër was een heidense stad waarin het vast regelmatig voorkwam dat binnen een huwelijk één van de partners tot geloof kwam en de ander niet.

In 1 Corinthiërs 7 vers 10 tot 16 zegt Paulus: “Doch hun, die getrouwd zijn, beveel ik niet, maar de Here, dat een vrouw haar man niet mag verlaten (is dit toch gebeurd, dan moet zij ongehuwd blijven of zich met haar man verzoenen) en een man moet zijn vrouw niet verstoten. Maar tot de overigen zeg ik, niet de Here: heeft een broeder een ongelovige vrouw, die erin bewilligt met hem samen te wonen, dan moet hij haar niet verstoten. En een vrouw moet, als zij een ongelovige man heeft, en deze erin bewilligt met haar samen te wonen, die man niet verstoten. Want de ongelovige man is geheiligd in zijn vrouw en de ongelovige vrouw is geheiligd in de broeder. Anders zouden immers uw kinderen onrein zijn, doch nu zijn zij heilig. Maar indien de ongelovige haar verlaat, laat hij haar verlaten. De broeder of zuster is in dit geval niet gebonden; tot vrede heeft God u geroepen. Want hoe kunt gij weten, vrouw, dat gij uw man zult redden? Of hoe kunt gij weten, man, dat gij uw vrouw zult redden?”

De Bijbel zegt dus dat als twee ongelovigen getrouwd zijn en één van beide partners komt tot geloof, dat dit geen reden is om uit elkaar te gaan, tenzij de ongelovige zelf op een scheiding aanstuurt of het leven voor de gelovige partner onmogelijk maakt.

De ongelovige partner is geheiligd in de gelovige partner. Betekent dat dan, dat de ongelovige partner automatisch ook bij God hoort? Nee, dat niet. Wel is het zo dat de ongelovige partner het voorrecht heeft om God van dichtbij aan het werk te zien, nl. in het leven van de gelovige partner. Dat is een hele bemoediging voor de gelovige partner, te weten dat God graag wil dat de andere partner ook voor Hem kiest. Tegelijkertijd betekent dit voor de gelovige een hoge roeping en een grote verantwoordelijkheid. Mocht het echter niet meer lukken, doordat de ongelovige partner een normaal leven met de gelovige partner ‘onmogelijk’ maakt, dan zijn we niet langer gebonden in dit huwelijk.

Winnen door gedrag.
In de brief van de apostel Petrus worden vrouwen opgeroepen hun mannen die niets van Gods boodschap willen weten, te winnen door hun gedrag, zelfs zonder iets te hoeven zeggen (1 Petrus 3 vers 1). Geen woorden maar daden dus! Dit geldt natuurlijk ook voor mannen die samenleven met een ongelovige vrouw. De bekering van je partner is allereerst een zaak tussen je partner en God. Maar God wil jou ook daarbij inschakelen. Heel praktisch betekent dit, dat het voeren van lange discussie meestal tot (meer) verwijdering leiden. Laat echter verschillen van inzicht niet steeds tot onenigheid uitgroeien. Benadruk niet steeds de verschillen, maar zoek juist naar wat jullie samenbindt en benadrukt dat! Respecteer de mening van je partner, kijk daar niet op neer, dat zal alleen maar tot weerstand ten opzichte van het geloof leiden. Laat in je gedrag zien wat het betekent om een persoonlijke relatie met God te hebben.

Maar er is verschil!
Nu is er natuurlijk een groot verschil of er sprake is van voorheen twee ongelovige partners waarvan de één, man of vrouw, in de loop van hun relatie tot (het christelijk) geloof is gekomen of dat men zelf wel al gelovig is en men gaat willens en wetens een relatie aan met een ongelovige partner. Meestal, als de roes van het verliefd voorbij is, wordt men geconfronteerd met de harde werkelijkheid, de gelovige heeft een partner die niet één is, als het gaat om hetgeen de gelovige partij het diepste raakt en dat is het geloof in de Heer Jezus Christus die voor ons stierf aan het kruis en ons het eeuwig leven gaf.

Natuurlijk, het is begrijpelijk, men wil de eventuele kinderen ‘toch’ een christelijke opvoeding geven en dat betekent soms moeilijke keuzes maken. Bijvoorbeeld de gelovige partner wil niet dat er naar bepaalde films worden gekeken of dat er in huis gevloekt wordt, etc. Maar als de ongelovige partner waar men het leven mee deelt, daar niet achter staat, dan leidt dat tot toenemende spanning of zelfs ernstige conflicten. Het is dan goed mogelijk dat men door de ander al snel als een drammerige evangelist gezien gaat worden. De gelovige partner daarentegen zal steeds meer eenzaamheid en pijnlijke afwijzing ervaren van wat voor hem of haar zo belangrijk geworden is, namelijk het geloof en dit …..drijft de beide partners uit elkaar.

Wat zegt de Bijbel hierover? Om die reden zegt God in de Bijbel tegen ons in 2 Corinthiërs 6:14-16 ‘Vormt geen ongelijk span met ongelovigen, want wat heeft gerechtigheid gemeen met wetteloosheid, of welke gemeenschap heeft het licht met de duisternis? Welke overeenstemming is er tussen Christus en Belial, of welk deel heeft een gelovige samen met een ongelovige? Welke gemeenschappelijke grondslag heeft de tempel Gods met afgoden?’

Het is dus niet omdat God geen begrip voor ons zou hebben, of omdat Hij ons verdriet wil doen etc., nee, nee.. het is juist omdat Hij ons liefheeft en ons voor verdriet wil behoeden.

Voordat u dus aan zo’n relatie begint, denk even na en bidt er voor. Hier komen onze adviezen.

1. Ga in de eerste plaats in gebed en vraag God tot u hart te spreken. Lees het genoemde Bijbelgedeelte er nog eens op na. Vraag u biddend af of dit de weg is die u wilt en kan gaan.

2. Realiseer u dat het niet genoeg is om iemand graag te mogen, er is meer voor nodig om iemand een leven lang trouw te kunnen blijven. We hebben daar de Heer bij nodig en zonder hem kunnen we er beter direct mee stoppen. Mozes zei op één van de meest moeilijke momenten van zijn leven tot God: “Indien Gij zelf niet medegaat, doe ons van hier niet optrekken.” Ex.33:15

3. Wees open en eerlijk tegen de ander en zeg hem of haar dat u God boven alles kiest en dat u daarom mogelijk niet verder kan met de ander, hoe graag u hem of haar ook mag.

4. Geloof en vertrouw God voor een gelovige levenspartner die bij u past. Hij is degene die u het beste kent, Hij houdt van u en verlangt de diepste wensen van uw hart te vervullen. Dus wees niet bang dat God te laat zal komen of zich vergissen zal, dat kan nooit.